- puścić kantem kogoś, coś
- прост. бро́сить кого́-л., что́-л., отказа́ться от чего́-л.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
kant — m IV, D. u, Ms. kancie; lm M. y 1. «brzeg ostro załamany; krawędź, załamanie» Ostre kanty. Kant stołu, biurka. Kanty spodni. Spodnie uprasowane na kant. ◊ pot. Uprasować, wyprasować coś, zwykle spodnie, na kant «prasując utrwalić, usztywnić… … Słownik języka polskiego
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego